"ANG IYONG TINIG, ANG AMING MUSIKA" (Fr. Christian's Farewell Party)

Akala ko July 1 na, may 30 pala ang buwan ng June, at ngayon 'yon. Ang bilis talaga ng araw, nakakakalahati na kaagad ng taon. Medyo na-excite akong pumasok, ipapamasok ko kasi yung damit ni Jerick dati sa Liceo, yung may "Hinagpis" no. 11 sa likod, kaso anlaki, wala lang trip ko lang isuot. Grabe, parang tanghali na akong umalis ng bahay, sobrang init kasi tirik na tirik araw pero maaga pa naman. Feel na feel ko ang suot ko, pagdaan ko ng first floor, sabi nila andun daw sa may pinto si Rj, malay ko ba, di ko siya alintana. Supposed to be, reporting ng 1st group sa Learning and Cognitive Psych kaso na-bengga na kagad sila ni Ma'am Sanchez, so, discussion tuloy kami ng buong klase, madami naman kaming nalaman at natutunan sa loob ng 2 hours, 1 and a half hour nga lang eh, si Ma'am kasi napahaba ang kwento at discussion, pag-akyat tuloy namin ng 4th floor wala nang vacant time, nandun na kagad si Ma'am Villanueva para sa Chemistry, brief discussion lang naman daw, pero para sa akin kahit 4 hours siya mag-discuss samin kahit um-extend pa ay okay lang, bukod sa favorite subject ko ang Chemistry, magaling kasi magturo si Ma'am, may halong kwela para daw maging maganda, interesting at exciting ang klase, as well as maging energetic ang lahat. Naalala ko tuloy nung 1st time naming naging Prof. si Ma'am, first year pa lang kami nun, napakagaling niya talaga magturo, ang ganda pa ng tactic niya sa pagtuturo at pag-ge-grade, kaya kahit after ng discussion ay may quiz, okay lang, pag hindi perfect one to two mistakes lang ang quiz ko sa kanya, ganun pala talaga pag fresh-from-the-oven. Ngayong nagdaang quiz, medyo naasar ako, kung kelang computation pamandin dun pa ako na-minus-an, bumaba tuloy score ko. Dapat nga mataas ako pagdating sa mga computation, conversion at derivation eh, madami kasi ako natutunan dati nung highschool ako, kaso di ko lang nakumpleto yung sagot ko kanina kaya may minus yung score ko kahit tama naman yung sagot ko.
~¤~
Nag-walter muna kami bago umuwi, wala lang, magpapalamig lang grabe kasi ang init. Gustong-gusto ko na tuloy makauwi samin at uminom ng softdrinks, malamig na juice o tubig man lang, at isa pa, nagtxt si Lawrence, pinagse-serve niya ako para sa misa mamaya. Actually huling misa na yun ni Fr. Christian, kasi paalis na siya bukas. Mamaya nga ang Despedida niya eh. Buti na lang may payong si Meann, grabe talaga, ang init init, bakit kaya ganito ang panahon ngayon? Pagdating sa kanto, andami kong nakasalubong, si Ate Claire, Liezel. Nakakahiya nga dun sa katabi ko sa tricycle, basa kasi ng pawis ang likod ko, di bale na. Pagbaba ko ng bahay, laking pasalamat ko, nakauwi din. Tamang-tama, may juice pa sa coleman, ang sarap ng inom ko. Pagkakain, di ako makapagdesisyon kung magseserve ako mamaya, hanggang sa nakatulog na naman ako ng busog. Grabe ang haba ng itinulog ko, dami ko ding napanaginipan. 5 PM na, di na ako makakapagserve, aattend nalang ako ng Farewell party, kaso urong-sulong ako, di ko alam kung aattend ako. Ang daming bagay ang pumasok sa isip ko, bago ako nakapagdesisyon na tutuloy na ako.

Love Story.. (ATBO AY MALVAR-San Pedro II Created)

Lunes na naman, ine-expect ko magiging masarap ang gising ko, kasi medyo tatanghaliin kami ng pasok ngayon. Kaso, eksaktong 7 AM na naman ako nagising, na naman? anu bang meron every 7 o'clock ng umaga? kahit di na'ko mag-alarm kusa na'kong nagigising. T-in-ext ko muna sila kung ano bang isusuot bago ako naligo, feeling ko male-late ako ng dating sa terminal, pero pagkaligo, pagkabihis at pagkaayos ko sakto lang pala, 9:15 na ako nakaalis ng bahay. Pagdating sa school, parang nagsisi ako kasi dapat nag-school uniform na lang pala ako. After ng class ng Humanities kumain na kami, kanin na lang ang in-order namin si Carlene kasi ang sagot sa ulam, Fiesta nga pala ng San Pedro II ngayon may dala siyang ulam at desserts. Grabe nabusog ako, parang nabigla ang tiyan ko, dami ko nakain. Haay na ko, tinadhana na ba tayo? bakit lagi kitang nakikita at nakakasalubong? Ewan. Antagal ng susunod naming prof. kaya nag-interview muna kami ng mga first year sa labas, pagdating ni Ma'am sakto nag-y-YM pa kami ni Monica, muntik na kaming mahuli. Di pa din ako kuntento sa score na nakuha ko sa Chemistry quiz namin after ng lecture at discussion, gusto ko kasi perfect score.
~¤~
Medyo maaga pa naman, napagplanuhan ng lahat na mamiyesta kina Carlene, edi go! Aba isang jeep kami, dalawang grupo, grupo nina Melanie yung isa. Kasama pa namin si David. Tawanan kami ng tawanan sa jeep. Pagdating, ako kagad ang bumaba ng jeep, for the second time narating ko ulit ang Brgy. San Pedro II, Malvar, Batangas. Dami ulit pagkain, dami ko na naman nakain, sarap. Nakita ko na kuya ni Carlene, ayun ayos lang naman. Tapos deretso kina Melanie, kumain kami ng desserts, infairview dami niyang tinuturo at nirereto saking mga pinsan niya. May mga itsura naman, dami ding taga-PUP na namiesta, kakatuwa. Pagkadaan ng prusisyon, umuwi na din kami magdidilim na kasi. Ngayon lang ulit ako umuwi ng gabi ah. Kapagod, pero busog na busog ako.
~¤~
Bakit nga ba may Chapter na ng ATBO AY sa San Pedro II? Secret, ako na nakakaalam nun. Medyo late na kami kumain ng dinner, pag-uwi ko galing kainan, kain na naman? Pampawala ng busog, nagpunta ko kina Fey, kuwentuhan, pasahan ng MP3, nood T.V., nanghiram pati ako ng Libro sa kanya. Hay na'ko Ate Ellen, pati ako napapaisip ng dahil sa'yo, bakit ba kasi pinakita mo pa siya sakin? Naguguluhan pati ako, basta tutulungan kita sa problema mo. Sundan nalang natin ang susunod na kabanata ng buhay pag-ibig ni Ate Ellen. Yun ang topic namin kanina ni Fey bago ako umuwi. Grabe kapagod ang buong araw, antok na'ko..

KAHIT KOLEKSYON KO 'YAN, BINIGAY KO SA'YO.. ITAGO MO AH..

Ang ganda lagi ng panaginip ko, kaso lagi akong nagigising.. gusto ko pa sanang ipagpatuloy kaso kelangan ko nang bumangon, oy, Linggo ngayon! Nagtataka ako, bakit parang kaya ko nang gumising mag-isa, kahit walang alarm nagigising na akong kusa at saktong 7 AM pa, kaso ansakit ng tiyan ko grabe, kagabi pa nga eh.. Gawa kasi nung lintik na chocolate na yun, matapos kong maubos saka ko lang nalaman na 3 months na pala yung expired! Cadburry pamandin, san ba galing yun? Anyway, ibinuhos ko nalang lahat ng sakit ng tyan ko sa CR. 7:30 kumain na kami, pinagtimpla ako ni Mama ng tsaa. Saktong 9:00 umalis na kami ni Mama, nagpahatid kami kay Papa. Pumuwesto na ko sa pwesto ng Commentator, nagpaturo pa nga sina Ate Beth at Elsa sakin ng mga pronunciation eh. Nung kinuha ko ang pamisa sa office nakita ko siya, pero deadma lang. Ewan ko ba kung bakit parang nitong mga huling araw eh di ko siya masyadong naiisip? Mabuti na din yun, sabi ko na lang sa isip ko. Kung wala na, edi wala, basta andyan lang siya may sarili siyang mundong ginagalawan, at andito lang din ako at meron ding mundong kinikilusan. Nagpamisa na'ko, ang haba ng pamisa. Tapos nagsimula na ang misa, every time na commentator ako ng english feeling ko ang pangit ng basa ko. Habang nagmamartsa na, wala siya, bakit di yun magseserve? Ok lang. Natapos na ang misa, pati pagbabasa ko ng announcement di ako satisfied. Feeling ko di nakikinig ang tao, todo practice pamandin ako. Parang malungkot ako ngayong buong misa, kunsabagay last commentator ko na yun na si Father Christian ang nagmimisa, kasi malapit na siyang umalis huling linggo niya na to. Di pa ko nakapagmano sakanya, andami kasing tao na nagmamano sakanya. Ok lang, mamaya na lang 6 PM babalik ako, magseserve ako ulit. Sana magserve na siya, kung hindi man, ok lang un. Kinausap ako ni Ate Beth, siya na lang daw mag-isa ang magseserve sa binyag para daw makapagpahinga ako, sabi ko nalang Ok po. Kung dun naman siya magseserve at kung kelan wala ako, ok lang din. Makauwi na, dun ako sa may opisina dumaan, nandun siya nakatambay, basta ako dadaan at lalampas lang ako sakanya, pero pagdaan ko tinawag niya ako, hinihingi nya yung missalette na hawak ko assignment niya daw kasi yun sa religion ata, una tinanong niya muna kung gagamitin ko pa daw, sabi ko oo mamayang 6, sabi ba naman wag na daw ako magserve mamayang 6, ganun? Pero binigay ko na, ok lang naman yun, nasa Lectionary naman ang babasahin ko mamaya. Nakakatuwa siya, sabi ba naman yehey may assignment na'ko. Ayan may remembrance na'ko sa'yo, tago mo yan ah. Kahit koleksyon ko yan binigay ko pa din sa'yo. Pagtapos nun umuwi na kami ni Mama, naglakad lang kami, ayos lang yun masaya naman ako.

THE BUSIEST SATURDAY I'VE HAD THIS MONTH (ATBO AY Created)

Ang ganda ng panaginip ko, pero parang magulo di ko masyadong naintindihan, nasa school daw ako no'n eh, pero maganda. Napamulat na ang mata ko, napabalikwas ako bigla at gusto nang itapon ang cellphone ko sa pag-aakalang di ito nag-alarm, akala ko kasi tanghali na pagtingin ko sa orasan 7:12 AM pa lang pala 3 minutes pa bago mag-alarm ang cp ko. Haay, buti naman at maaga pa, akala ko di na ako makakapagserve ng kasal sa simbahan, saktong sakto lang pala ang gising ko. Kumain na'ko kagad at saktong 8:30 ako umalis para naman di ako ma-late sa 9 AM mass wedding. Pagdating ko sa simbahan, nadatnan ko na ang dalawa sa altar, si Ate Beth at Lawrence, nandun na din ang mga abay at ang mga ikakasal nagmamartsa na nga eh. Nag-commentator naman ako, para maiba naman, parang mas masarap pa nga ang magcommentator pag kasal eh. Si Father Seldon ang nagserve, nandun din si Kuya Pepe, mga sakristan at Brother Jason. Ngiti naman ng ngiti ang mga ikinakasal, ewan ko ba, pati ata yung best man, katapat kasi ng pwesto ko yung pwesto ng best man eh. Pagkatapos ng kasal, nagready na din kagad kami para sa susunod na misa ng kasal. Aba, espesyal ata ang susunod na kasal, kapatid kasi ng President namin sa LCM ang ikakasal, si Kuya Alson, siya lahat ang nagplano ng kasalan.
~¤~
Sa pinto ng Sacristy, pinagmamasdan namin habang nagmamartsa na ang mga abay, kami kami nina Lawrence, Ate Beth, Kuya Pepe, Bro. Jason at mga sakristan, pinaguusapan namin ang kagandahan at kaayusan ng kasalang nagaganap. Syempre si Kuya Alson kaya ang nagplano lahat lahat para sa kasal ng ate niya. Pati nga paunang salita gumawa siya, at ako pa ang magbabasa, commentator tuloy ako, si Kuya Alson ang Lector 1, at kinanta ni Lawrence ang salmo. Espesyal din ang sermon ni Father Seldon, ang galing nga ng sermon niya kanina eh. Napahaba tuloy ang buong misa, pero feel na feel ko ang pag-ko-commentator talaga. Nu'ng natapos na, sinabihan kami na sa sasakyan daw kami ni Kapitan (na Ninong din sa kasal) sasakay, wow sosyal, papuntang Reception sa Cabuyao Central. Pagpuntang sasakyan, sumakay na kaming apat nina Kuya Ronald, Ako, Lawrence pati si Brother Jason isinama namin, katabi ko pa nga lagi sa Van eh. Sumakay na si Kap pati si Kuya Alson dun na din namin pinasakay. Kuwentuhan kami sa van, tanong kay brother ng mga ilang bagay, tanong din siya samin, we're really getting closer to him. Pagdating sa Cabuyao Central (Brgy. Pulo) ayos din naman ang lugar, ang lalaki ng mga bahay, first kong nakarating dun actually. Dun kami sa clubhouse o pavillion gaya nga ng sabi ni brother. Akala namin ang ganda na ng pwesto namin, inagawan ba naman kami habang nag oopening prayer si brother? tawa tuloy kami, bakit nagpakatayo tayo pa naagawan tuloy kami ng pwesto ng iba. Pagpila namin, medyo natagalan sa pagkuha ng pagkain pero ayos lang, may nag-cater sarap nga ng pagkain eh may buko salad pa, pagkakuha naming apat ng pagkain nakakuha din kami ng magandang pwesto, sa may labas ng clubhouse sa ilalim ng puno, may mesa dun at sakto saming apat, mahangin pa, naging maginhawa ang pagkain namin habang nagtatawanan at nagkukwentuhan. Umalis nadin kami kagad pagkakain namin, nakakahiya kasi dun sa driver ng sasakyan ni Kap, kaya nagpaalam na kami kay Kuya Alson. Pag-uwi, tabi tabi kaming tatlo sa van, sa unahan kasi si Kuya Ronald, feeling nga namin mga espesyal na tao kami noong mga oras na yun eh, de-aircon kasi ang sasakyan namin tapos solong-solo pa namin. Pagbaba namin ng simbahan, wala pa yung patay? Mag-two-2 PM na ah? Naabutan pa namin, sayang! Dapat pala sumama na si Ate Beth, nagpaiwan kasi siya kasi walang magse-serve ng alas dos sa patay. Di naman namin alam na maaabutan pa namin na wala pa ang patay, sana talaga sumama muna samin si Ate Beth, nakasama sana siya, gutom na daw pamandin siya. Nung dumating na ang patay, tinignan ko muna sa kabaong, meron kasi akong kailangang siguraduhin. Pagtingin ko, si Ma'am Lejarde nga ang patay, tama nga ang balita. Teacher siya ng Mamatid Elementary School, di ko siya naging teacher pero kilala namin siya. Dahil nandun na naman kami, nagserve na naman tuloy kami, ako naman sa Panalangin ng Bayan. Buti naman kahit papano nakapagserve ako kasi naging parte din naman ng buhay elementarya ko yung namatay. Ibang pari ang nagserve, Indian nga eh. Kaya medyo na-alarma kaming lahat. Nung natapos ang misa, nagpasalamat sa unahan si Ma'am Cornejo, kapatid as well as co-teacher din ng namatay. Nahimatay nga siya eh, nataranta ang lahat, kaya nagpakuha ako ng tubig sa kusina ng kumbento para iabot at ipainom kay Ma'am. Paglabas ng patay, sunod namang pumasok ang mga Liceans, ang aga naman nila, 4 PM pa ang misa ng Liceo ah. Sunod-sunod ang naging misa noong araw na iyon, buong araw bukas ang simbahan.
~¤~
Nasa kusina kaming lahat, nakain kasi si Ate Beth eh. Kami kami nina Lawrence, Ate Wena (namamahala sa kumbento), si Jhed (pamangkin ni Father), si Ryan at ako. Tinitignan namin yung mga pictures noong nakaraang "Mga Pinagpalang Lola ni Lolo Enteng", tyaka yung Yearbook ng Parokya noong nakaraang 60th Foundation ng simbahan noong 2006. Nalaman ko na ang kasaysayan ng Barangay Mamatid at kung kelan naitatag ang Parokya ng San Vicente Ferrer, ganun pala, ang galing pala ng kasaysayan ng Mamatid at ng Parokya. Paglabas namin, nagsisimula na pala ang misa ng Liceo. Balak na naming umuwi no'n ng bigla naming nakita si Kuya Alson, may dalang pagkain sa simbahan para kay Father. Nung makausap namin siya, pinapapunta niya si Ate Beth sa kanila para makakain.

HE FINDS COMFORT WHILE LEANING ON ME..

FIRST YEAR PSYCH STUDENTS ORIENTATION 2009

BAGYO BA TALAGA SI FERRIA? PARANG HINDI EH..

Miyerkules! Ang araw na masarap daanan! Kasi wala kami laging pasok.. Masarap kasi lagi ang gising ko, as usual, tanghali na naman, di naman kasi kelangang gumising ng maaga eh. Pero medyo maaga aga ako nagising, ay nga pala, may bagyo nga pala diba? Kaya pala ang ingay sa labas, puro buhos ng tubig ang naririnig ko. Naisip ko tuloy baka mawalan ng pasok bukas, panu yan? Di pa ata matutuloy ang pinaghahandaan kong Orientation sa mga First Year. Makabangon na nga, gusto kong tumingin sa labas, gusto kong makita ang pagbuhos ng malakas na ulan, habang pinagmamasdan si Mama, Papa at kapatid ko. Isa na namang unos ang dumating sa atin, nang biglang pagtingin ko sa labas, maliwanag, may araw? At ang lupa, malapit nang matuyo. Bumabagyo ba? Eh ano yung naririnig kong buhos ng tubig? Kaya pala, naglalaba lang pala si Mama, kaya ang puro agos ng tubig ang naririnig ko sa labas. Nu ba yan, kala ko naman kung napano na ang Pilipinas dahil sa pananalasa ni Ferria. Teka, diba Signal No. 2 daw sa Laguna? Parang di ko man lang ata namalayan ang pagbuhos ng malakas na ulan ah, ni hindi ko nga naramdaman ang malakas na ihip ng hangin, bumagyo ba? Di ko naramdaman, bakit? Ganun na ba talaga ako ka-busy? Kung anu ano ba ang nasa isip ko kaya pati bagyo di ko napansin? Haay ewan, basta ang alam ko hindi ko namalayang bumagyo ngayong araw na ito, bagyo ba talaga si Ferria? Parang hindi eh.
~¤~
Ok fine, kung hindi ko man maramdaman ang bagyo o kung di ko man namalayang umulan, pero tiyak ko, kahit umaraw man buong araw lahat ng mga nasa City Proper ng Calamba ngayon ay basa! Sabuyan nga pala ng tubig dun ngayon, Pistang Lungsod kasi sa karangalan ni San Juan Bautista. Wafakelz ako, di naman ako taga Calamba eh, at kahit andun man ako ngayon sa basaan, I think di ko 'yun ma-e-enjoy, paliligo nga sa ulan di ko trip eh, yun pa kayang mag-e-effort pa ako para mabasa at mambasa ng tao? Siguro di ko lang talaga gusto, para kasing di masarap sa katawan ang maligo ng may damit, pano pag magbabanlaw ka na? Feeling ko nakadamit pa din ako habang nagbabanlaw na sa banyo.
~¤~
Buong araw akong nanood ng T.V., nagpractice ng

FO-FO-FO-FOKERFACE.. FO-FO-FOKERFACE... XD [Magkaiba ang Fi ("P") sa Ep ("F")]

KUNG SINO PA YUNG TAONG NAGPAPASAYA SAKIN, SIYA PANG NAGING DAHILAN KUNG BAKIT AKO MALUNGKOT

Paggising ko kaninang umaga, ang gulo gulo ng isip ko, Haaay, Lunes na naman pero ang isip ko nasa kahapon pa din. Hindi masaya at maganda ang gising ko, ang lunkot lungkot ko, bakit ganun? Kakagising ko pa lang iba na kaagad nararamdaman ko, parang nararamdaman at nararanasan ko na naman yung kagaya nung dati na hindi ako makakain ng almusal kada umaga sa sobrang kalungkutan, dahil sa mga tao at pangyayaring nasa isipan ko. Haaay, pinilit ko na lang makakain, kelangan kong pumasok. Bakit ba kasi kung sino pa yung taong nagpapalungkot sakin siya pa yung laging nasa isipan ko, napanaginipan ko pa siya. Ang saya sana ng panaginip ko, kasi nakasama ko siya, kaso panaginip lang yun na kelangan kong magising.
~¤~
Nakauniform kami ngayon, medyo inabala ko na lang ang sarili ko sa pag-aayos ng sarili ko, kelangan maging maaliwalas ang mukha ko ngayong araw, unang araw ng linggo pamandin ngayon. Inisip ko na lang ang mga bagay na kelangan kong harapin para kahit papano, makalimot ako sa nakaraan. Sa jeep, medyo natuwa naman ako sa mga nakasakay ko, sa School, nawawala talaga ang mga kalunkutan once na nakikita mo na ulit ang iyong mga kaibigan. Masaya naman ang naging klase namin, well nakapagrecite naman ako ng maayos sa Humanities. Katulad ng mga araw ko sa School, masaya, todo kinig sa prof. kahit medyo inaantok, inaabot din minsan ng gutom.
~¤~
Uwian na, uuwi na naman ako ng Mamatid, feeling ko babalik na naman ako sa nakaraan, sa kahapon. Magkakahiwa-hiwalay ulit kami ng mga kaibigan, kaya babalikan ko na naman ang kalungkutan sa isipan. Ang hirap talaga pag nag-iisa ka na, pilit pumapasok sa isipan yung mga bagay na nakakapagpalungkot sa'yo, bakit ba kasi kung sino pa yung taong nagpapasaya sakin siya pa yung nagiging dahilan kung bakit ako nalulungkot. Bakit ganon? Dapat masaya ka pag naiisip mo siya pero minsan siya din ang nagiging dahilan kung bakit nalulungkot ka. Ganyan talaga ang buhay, pilitin nalang nating magpakasaya, sa pamamagitan ng pag-iisip ng mga bagay at taong nagdudulot satin ng kasiyahan.
~¤~
Parang gusto ko tuloy magsimba, kaso every morning nga pala ang misa pag Lunes. Naisip ko tuloy na buti pa sa loob ng simbahan, wala akong naiisip na kalungkutan, sana Linggo na lang lagi, parang gusto kong maging busy lagi pag nasa loob ako ng simbahan. Pero minsan, di ko din maiwasang maging malungkot pag naiisip ko yung mga pangyayaring nararanasan ko pag nasa simbahan ako, kung pede nga lang na sa simbahan na lang ako lagi, at least magiging busy ako lagi at mawawala lahat ng kalungkutan ko.

"ANG MGA TAGA MAMATID AY MAHIRAP LIMUTIN, SAPAGKAT MADALI KAYONG MAHALIN" -Fr. Christian

...continuation
~¤~
Pagkauwi sa bahay, parang wala lang, ordinaryong araw ng Linggo, naghihintay ng oras habang nakikinig ng radyo. Di mawala sa isip ko ang mga naganap kanina, halo-halo ang emosyon ko, masaya kasi nakapag-renew na ulit kami, malungkot naman kasi... ewan ko ba? siguro, masyado lang akong umasa sa kanya, ganun pala kahirap pag masyado kang nasabik na makita ang isang tao, tapos masyado ka pang aasa na sa araw na muling magkikita kayo, matutuwa ka kasi magkakasama at magkakausap ulit kayo. Mali pala ako, kabaligtaran kasi ang nangyari, binalewala niya lang ako kanina na parang wala lang, kunsabagay, sino ba nga naman ako? Wala nga pala ako para sakanya, oo nga pala, isa lang naman akong ordinaryong tao na nakakasalamuha niya lang madalas man o minsan lang tuwing Linggo. Antanga ko kasi, masyado akong umasa. Pero kahit ganun ang nangyari, kahit parang mahimatay ako sa sakit na naramdaman ko kanina, eto ako nagpapatuloy pa rin. Ganun naman talaga ang buhay eh, hindi ko talaga mapigilang umasa, na baka mamaya magkita ulit tayo.
~¤~
Inaliw ko na lang ang sarili ko sa pakikinig ng radio, paggawa ng assignment at pag-iinternet, kahit papano medyo naiibsan ang nararamdaman ko at lumalayo ang isipan ko sa mga bagay at tao na nagpapalungkot sakin. Umalis si Mama, nagpuntang birthday-an sa Gulod, hindi ako nakasama kasi may serve pa ako sa simbahan mamayang 6 PM. 4:30 na pala, hindi ko na namalayan ang oras, kelangan ko nang maligo ulit para presko pakiramdan ko mamaya. Eksaktong 5:30 umalis na'ko samin. Si Ate Nida kaagad ang nakita ko, pati si Lawrence kausap si Ryan, medyo natuwa ako kasi kahit papano napansin ko na may mga tao palang nandyan din para sumaya ako. Sa Sacristy, andun si Brother Jason, inaayos na niya ang mga gagamiting aklat para mamaya sa misa, ang sipag talaga niya. Pinraktis ko na mga babasahin ko, ayos na handa na ako para sa misa. Dalwa lang kami ni Ate Nida na Lector, ako ang Lector 1 kaya ako ang magbubuhat ng Lectionary sa Processional rite. Lumapit sakin si Brother, tinanong niya kung bakit tagalog yung Gospel Book na bibitbitin ko, sabi ko naman talagang tagalog talaga, si Father nalang ang bahalang magbaba mamaya para dun sa Lectionary magbasa ng Gospel, minuwestra ko pa nga eh, sabi niya, ah bale display lang pala.. ok brother. Natuwa naman ako sakanya kasi kinakausap niya kami. Haaay, alam ko na, wala na naman siya, siguro pang-umaga siya kaya wala siya ngayon, akala ko babalik pa siya ngayong hapon. Hayaan ko na talaga, sa iba ko nalang itutuon ang sarili ko't isipan. Pumila na kami at nagsimula na ang misa, ayos naman ang naging basa ko kahit papano. Grabe, kapagod tong araw na toh, nasa kalagitnaan pa lang ng misa, nararamdaman kong nasakit ang ulo ko, inaantok na pati ako. Pero ang ganda ng Homily ni Father Christian, andami ko talagang natututunan sakanya.
~¤~
Kung titingin tayo ng mga aklat sa bookstore, at kung gagawi tayo sa section ng mga religious books, mapapansin natin na kakaunti lang ang mga aklat na nandoon. Anong maraming aklat ang binebenta? Mga magazine, song hits, novel books.. Na kung saan wala namang mapupulot ang iba sa mga yon, kung papano pumorma, mga sikat na damit, mamahaling alahas.. mga novel books na nagdudulot sa mga kabataang magkaroon ng mga ibang pananaw sa pag-ibig. Oo nga noh? Tama si Father, sinabi pa niya na, kung puro Bible, Religious books, reflection guides ang mga naandon hindi sana ganito ang mga kabataan ngayon, iba sana ang takbo ng isipan at pananaw ng mga kabataan sa panahon ngayon. Ang ganda ng homily ni Father, nakarelate ako. After ng communion medyo napangiti na ako, matatapos na ang misa, kaso nalungkot ako sa announcement ni Father before mag-concluding prayer, malapit na pala niyang lisanin ang parokya, binigyan na daw siya ng Obispo ng ibang assignment sa ibang parokya at sa July 1 aalis na siya ng Mamatid. Nalungkot ako bigla, grabe, aalis na si Father Christian? Pano yan, madami pamandin siyang nagawa, nabago at naitulong sa aming parokya bilang Assistant Priest ng Kura Paroko. Siya ang nagbago at nag-ayos ng mga gawain ng mga sakristan sa loob ng misa, nagdekorasyon ng altar sa tuwing may mga pagdiriwang at kapistahan, nagturo ng maraming mga bagay kagaya ng mga dasal at kanta, tumulong kay Father Seldon sa mga pagawaing pangsimbahan, nanguna sa kaayusan ng mga prusisyon nung Fiesta, Mahal na Araw lalo na ng Santacruzan, nagbigay ng mga jokes, aral at inspirasyon sa kanyang mga homily every Sunday. Nakakalungkot talagang isipin, lilisanin na niya ang simbahan namin. Kahit papano napalapit at napamahal na din kami sa kanya, nakasama ko siya ng ilang buwan sa bawat pagseserve ko sa misa, noong santacruzan nasa unahan namin siya, sa mga seminars na binigay niya, sa bawat misa ng patay, kasal, lalo na sa binyag, hinding hindi ko makakalimutan ang ilang magkakasunod na Linggong nagserve ako ng binyag kasama siya, may time na nagbasa ako ng di praktisado kahit nabubulol ako sa binyag ng matatanda, may time na walang sakristan kaya pati gawain ng sakristan sa binyag yung pagpupunas ng ulo nagawa ko na, grabe andami pa. Hindi ko malilimutan ang mga pangyayaring yon kasama siya kahit na sa ilan at konting panahon lang. Inisip ko na lang na talagang ganon, every once in a while nagpapalit talaga ng mga Assistant Priest, kailangan maging handa na lang kami sa magiging bago naming makakasama na papalit sa kanya. Bago niya tinapos ang misa, sinabi niya ang mga kataga ng kanyang pamamaalam: "Ang mga taga Mamatid ay mahirap limutin, sapagkat madali kayong mahalin". Pinalakpakan namin siya, lahat ng mga taong nagsimba noong gabing iyon ay pumalakpak sa kanya, bilang tanda na pinahalagahan namin siya sa ilang panahong pananatili niya sa aming parokya. Palakpak na hindi ibig sabihin ay kasiyahan dahil aalis na siya bagkus palakpak ng pagtanggap sa kanyang pamamaalam sa amin, tunay nga ang kanyang sinabi, mahirap limutin ang mga taga Mamatid ang mga taong napamahal na sakanya. Hinding hindi namin siya malilimutan. Hihintayin na lang namin ang pagbalik mo sa aming parokya, bilang aming susunod na Kura Paroko.
~¤~
Nakakalungkot eh, pero ganun talaga, magkikita pa naman kami pag dumalaw siya sa aming parokya, baka nga dambana na ang parokya pagbalik niya. Papunta kami ni Lawrence sa Sacristy non, nasa unahan pala namin si Brother, may mga nagmano pa nga sakanya eh sabi namin pa-mano din kami, nagtawanan na lang kami. Umuwi na'ko, mag-isa naglakad lang ako. Ewan ko ba kung bakit ako malungkot, di ko alam kung dahil pagod lang ako o basta, madaming dahilan, super dami talaga, promise! Haay, bukas pasok na naman, nakaka-miss naman ang mga pangyayari ngayong nagdaan.

ANTAGAL-TAGAL KITANG NA-MISS, PAGKATAPOS GANUN LANG? (LCM Renewal 2009)

Parang antok na antok pa'ko, but I'm supposed to be excited, ngayon na ang araw ng Renewal namin! So, bumangon na'ko at kagad kumain. Pagkaligo ko, syempre excited kong sinuot ang bago naming patahi na uniform, saktong sakto lang. Nagpunta na kami ng simbahan, sa pinto pa lang nakita ko na sina Ate Beth, Onor, Cora at Tes, pati sina Kuya Alson at Ronald. Binigay na sakin yung pin, wow ang ganda, humingi na din ako ng kandila. Excited kong pinasuot kay Christine yung pin, salamat nagkakolorete na din kami. So pumila na kami, dumating na si Father at ang mga sakristan. Asar! Bakit parang hindi ang mga inaasahan ko ang nangyayari? Hindi ito ang in-e-expect ko, bakit wala siya? Pagkaupo namin, nagsimula na ang misa. Habang nagsesermon si Father, hindi ko maiwasang mapag-isip, hindi ko alam, parang naiiyak ako, antagal ko na siyang di nakikita. Miss na miss na kita, asan ka ba? Hindi ko mapigilang mapag-isip kung babalik ka pa ba, kung makikita pa ba kita ulit, kung ayos ka lang ba, baka may nangyari sa'yong masama? Naiiyak na'ko, bakit kaya ako nagkakaganito? Parang ordinaryong araw ng Linggo lang ang nangyayari, wala sa konsentrasyon ko ang nagaganap na Renewal namin. Ang init grabe, kung ano ano pa ang naiisip ko, napabuntong-hininga na lang ako at itinuon ko na lang ang sarili ko sa mga nagaganap. Natapos ang homily ni Father, sinimulan na ang Installation at Renewal, success! Natapos na, parang ang bilis, naisip ko tuloy na wala na, tapos na ang araw na pinakahihintay ko. Pero parang wala lang sakin, magkahalong tuwa at lungkot, wala kasi siya sa mismong araw na mahalaga sakin.
Nung communion, kay brother kami nakapila, dun sa seminarista, naisip ko siya buti pa siya nandun siya ngayong araw na toh, kahit papano magaan ang loob ko sa kanya.
~¤~
Tapos na ang misa, tapos na din ang Renewal namin. Palinga-linga ako sa paligid, may hinahanap kasi ako, si Mama, asan na ba yun? Baka umuwi na yung Sponsor ko, hindi ko man lang mabibigyan ng konting pagkaing pa-meryenda. Asan na ba si Mama? Medyo naiinis na'ko, lahat na ng sulok ng simbahan nadaan ng mata ko, pero di ko makita ang hinahanap ko. Nang biglang paglingon ko, bigla akong nagulat sa taong nakita ko na paparating. Andyan na siya! Nataranta ako, di ko alam kung san ako pupunta, pati paghahanap ko kay Mama isinantabi ko muna. Bigla kong naisip na magpunta sa lugar na alam kong pupuwestuhan at pupuntahan niya, sa Sacristy! Kunwari hinahanap ko si Lawrence, pagtapat ko sa pinto, alam ko papasok na siya. Paglabas ko, pumasok na siya. Bumilis tibok ng puso ko, nagulat ako sa mga pangyayari, nagkatinginan lang kami. Pagtama ng mata ko sa mata niya, di ko alam kung anong sunod kong gagawin, babatiin ko ba siya? Kaso, hayaan ko na lang na siya ang mauna. Pagkatapos naming magtinginan, sabay naming nilampasan ang isa't isa, na parang wala lang, parang ordinaryong taong hindi magkakilala na nagkasalubong lang. Nalungkot ako bigla na parang medyo nainis, bakit ganun? Ganun na lang pala yun, matapos ko siyang ma-miss ng kay tagal tagal. Ganun lang? Medyo nainis din ako sa sarili ko, ang hina kasi ng loob ko, pede ko naman siyang batiin, parang wala kaming pinagsamahan. Kahit papano, nagkakasama din naman kaming dalawa, nag-uusap, nagtatawanan. Pero bakit kanina? Inisip ko na lang na, hayaan ko na nga siya. Baka naman nahiya lang siyang batiin ako, basta, nahihirapan na akong mag-isip, hayaan ko na siya, hayaan ko na rin ang sarili ko.
~¤~
to be continued...

"ANG BABAE AY PARANG ISANG BULAKLAK NA KARANIWAN KONG NAKIKITA"

8 AM ako nagising, sakto para sa 9:30 mass wedding. Kaso, parang inaantok pa'ko, sa 10:30 mass nalang kaya ako mag-serve? Kaso, edi last couple na ang ikakasal, sayang din yung 2nd couple, tsaka walang kasama si Lawrence. Sige na nga, lulubusin ko na, bumangon na ako at kumain, kaso 8:30 na ako nakaligo, si Mama kasi! 9:15 na tuloy ako nakaalis samin. Naisip ko, naku late na ako. Tama na ang hinala ko, nag-ho-Homily na si Father Christian nung dumating ako. Dun muna ako sa Sacristy, nandun ang ibang Sacristan at si Ate Arlyn, yung MBG, namamalantsa. Kagaya ng dati, wala na naman siya, hays. Nagtanungan kami, bakit ako na-late, ganun, ganire. Sabi ko nalang ok lang yun, may ikakasal pa naman, makakapagserve pa'ko. Nung umalis si Ate Arlyn, naisip kong mamalantsa, mga bimpo at linen lang naman ang pinaplantsa niya kaya madali lang yun. Ang sarap pala mamalantsa, naalala ko tuloy yung kahapon eh. Hehe. Tapos na ang misa sa kasal, ewan ko ba kung bakit napasama ako sa Resessional rite samantalang di naman ako nagserve, nakakahiya tuloy kay brother, andun ulit siya. Dumating na yung mga abay at ikakasal na susunod, pinraktis ko na din yung babasahin ko. Infairview, may mga ano, hehe. Lalo na yung basta. Hehe. After ng misa, pagkaalis ng mga tao sa simbahan, tumulong kami ni Lawrence sa mga MBG na mag-ayos sa simbahan, kasama si Ryan. Kaya di pa kami umuuwi kasi sabi ni Brother may blessing daw mamaya ng patay, 2 PM, samahan daw namin siya. So, kelangan naming magstay. Pagkatapos maglinis, inakyat kong mag-isa ang kampanaryo ng simbahan, sa totoo lang, sa tagal ko nang taong-simbahan, ngayon ko lang naakyat yun. Ang hangin at ang ganda pala ng view sa taas. Pagbaba ko ng hagdan, kumirot bigla yung binti ko, gawa kasi nung pasa ko, pag-isod ko kasi ng upuan kanina bumagsak ba naman sa binti ko yung luhuran, ouch! Paos na si Ate Arlyn kakatawag samin ni Lawrence, kakain daw kami sa MBG Office, kakain na naman? Nakakain na kami kanina dun ah, kasama ang mga sakristan.
~¤~
Meryenda lang daw pala yung kanina, ngayon tanghalian na ang kakainin namin, madami daw kasing sinaing si Ate Arlyn, kumain na kaming lahat, mga MBG with Kuya Pepe. Cowboy nga daw eh, kelangan masanay na daw ako, sabi nung isang MBG, Ate Mary/Merry ata ang name. Nandun din yung lola ni Honey Grace, Ate Josie, iba pang MBG at syempre ang pinakamatanda, I mean yung President nila, si Nanay Hermie. Pagkakain namin, kwentuhan kami lahat habang naghihintay sa patay. About sa mga school, college life ng mga anak/apo, tawa kami ng tawa dun sa kwento ng lola ni Honey Grace eh, mga buhay ng pari. Ang nangunguna sa pagbabahagi ng mga buhay ng pari ay si Nanay Hermie, may anak pala siya na dapat ay matagal nang pari ngayon, kaso, ayon sa kwento sakin, namatay daw yung anak niya a few days before his ordination. Nakakalungkot nga eh, sayang kasi yun. Dapat pala may anak na siyang pari at mas maalwan sana buhay nila ngayon. Naikwento din niya yung mga panahon na nasa seminaryo pa ang anak niya, lalo na nung interview, na isang tanong lang daw, pumasa na anak niya. This was the question: "Ano para sa'yo ang mga Babae?" at ang sagot daw nung magpapari na kaagad-agad pumasa sa interview ay "Para sa akin, ang Babae ay kagaya ng isang bulaklak na karaniwan ko lamang nakikita". Yun lang daw ang sagot, ipinasa na kaagad sa interview. Talaga palang ang mga Babae, para sa mga seminarista o mga pari, ay parang ordinaryong tao lang na karaniwang nakakasalamuha sa araw araw na buhay. Pang karaniwan, hindi espesyal, hindi mahalaga, basta ordinaryo lang para sa kanila. Ordinaryong bagay na inihahantulad sa isang bulaklak, na karaniwan lang nating nakikita. Iyon ang kwento samin ni Nanay Hermie. Biglang may Wang Wang (tunog ng sirena na pulis). Ah baka nandyan na ang patay, nagpunta na kami ni Lawrence sa Sacristy.
~¤~
Nandun nadin si Brother, ready nadin siya. Tinanong namin kung anong pagbasa ba ang babasahin, inasiste nadin kami ni Rex para ayusin ang mic. Nagsimula na ang pagbabasbas. Simpleng misa lang pala ang ginanap, sa pangunguna ni brother, maikling misa lang ang ginanap kasi kaunti lang ang taong nakilibing. Nagbahagi din si Brother ng kaunting homily. Habang pinagmamasdan at pinapakinggan ko si brother habang nagmimisa siya, may mga kaunting bagay akong napuna at nalaman sa kanya, i've learned and knew a few information about his personality, the way he acts, speaks, and others through a plain and mere observation. Ang galing talaga ng Psychology. Hehe. Pagkatapos, nagpasalamat si brother samin, kami rin sa kanya. Uuwi na kami ni Lawrence, kanina pa kaming umaga, si Ryan kaya pala hindi pa sinasara ang pinto ng simbahan kasi may misa nga pala ang Liceo, andun na nga yung iba eh, pati yung kaibigan ni Jerick, tinanong nga siya sakin eh. Eh tamang tama naman na tinext ko para sunduin na ako. Habang naghi2ntay ako, nagkukwentuhan kaming tatlo nina Ryan. At itong si Lawrence gusto pa atang maglaro kaming tatlo, eh andyan na ang sundo ko, kasama si Mama at dalwang bata. Pinakausap ko muna yung kaibigan ni Jerick sa kanya, guitarist pala yun ng choir sa Liceo, infairview! hehe, habang nag-uusap sila, nagpunta kami ni Lawrence kay Nanay Hermie, kukunin niya kasing Sponsor. Tapos nun, umuwi na kami. Dumaan pa ng bakery para bumili ng tinapay pang meryenda. Nagkainan kami lahat.

AH BAKA DI 'YAN MAGBUNTES..

Yehey, last day of school for the week na! Katamad nga eh, isa lang kasi ang klase namin ngayon. Buti na lang napaaga ako ng gising, sabay-sabay lahat kami pagpasok, gamit ko na nga pala bag ko! Hehe. Ansaya. Kasabay din namin si Michelle. Nga pala! Birthday ngayon ni Rizal ah, kaya pala mukhang konti lang ang mga pasahero, wala kasing mga estudyante at walang pasok kasi sa buong Laguna. Kelangan maaga akong makauwi mamaya, may praktis pa kami sa simbahan para sa renewal namin sa Linggo, excited na'ko!
~¤~
Nagklase na kami sa Learning & Cognitive, andami din naman naming natutunan about coping mechanism, stress and frustration tolerance at ang "Life is a series of continuous adjustment".. Totoo nga naman, every moment in our life we need to adjust, every thing changes, we do not know when, but we need to ready ourselves for it. We need to adjust for a change, for a new thing. In our life, we always need to learn how to accept and love what God and our destiny give us, coz it always has a reason. Anu daw? Hehe. After ng klase, kinausap ko mga groupmates ko sa Humanities about dun sa proverbs namin. Nung uwian, nagbabalak pa sina Monica na mag-Robinson, basta kami gusto na naming umuwi. Kelangan ko nang magmadali, 1 PM pala yung practice namin sa simbahan. Bumili ako ng lotion sa Mercury Drugs, haay naalala ko tuloy yung Crush kong Cashier dun sa El Rey. Hehe.
~¤~
Kumain na kami, nagmamadali na'ko kasi mag-1 PM na, pagkakain nagbihis na'ko at nagpahatid kay Jerick, kaso wala pang tao sa simbahan. Nu ba yun, ang sabi ng magkapatid na Rex at Ryan, nandun na daw kanina si Ate Beth, nagpunta lang daw ng tahian. So, nagpahatid ulit ako papuntang tahian, nandun nga si Ate Beth. Nagkwentuhan muna, tapos nagpunta na kaming simbahan, nakasalubong na namin si Lawrence. Nagpaload si Ate Beth, pati ako dinamay, nagka-GaanTxt10 tuloy ako ng wala sa oras. Pagpuntang simbahan, pinagseserve pala ako para sa misa ng 5:30, kapistahan na pala ng Kamahal-mahalang Puso ni Hesus, dalawa ang pagbasa kaya ako ang sa second reading, so pinraktis na namin sa Sacristy. Paglabas namin ng Sacristy, marami-rami na sila sa labas, 2 PM pala ang sabi sa kanila. So 2 PM nagstart ng praktis, ganun pa rin kagaya ng dati, pero iba samin ngayon kasi renewal na kami. Pagkatapos, umuwi na'ko kagad para maligo. 4 PM na, kelangan makabalik ako kagad ng 5 PM sa simbahan. Oo nga pala, katapusan na ng Dapat ka bang Mahalin? nanood muna ako, ang ganda kasi eh. Hanggang natapos na'ko paliligo, tinapos ko talaga. Kakaiyak, grabe ang ganda ng katapusan, the best! Bumalik na kagad ako ng simbahan, nandun din pala sina Kuya Alson, Ate Telay, Cora, Lina, Cynthia, Ma'am Flor at ibang LCM, medyo kinabahan ako sa pagbabasa. Renewal pala ngayon ng mga miyembro ng Apostolado ng Panalangin.
~¤~
Sa Sacristy kanina, kumpleto na kami nakapila, si Father nalang ang hinihintay yung isang Sakristan ba naman lukot ang sotana! Edi pina-plantsa pa habang suot suot, nanood kami lahat. Itong si Ate Tes, sinabi ba naman "Ah baka di yan magbuntes.. Ehh! magbuntes..." siguro ang ibig niyang sabihin baka hindi makabuntis yung sakristan, kasi habang pinaplantsa yung sotana nakalapat sa tiyan niya pababa hanggang laylayan, so natatamaan yung parteng ibaba niya. Tawa ako ng tawa eh. Haha. Nung dumating si Father, sinabi ba naman ni Ate Tes "Teka lang Father, namamalantsa pa".. Isumbong ba? Si Ate Tes talaga oh.
~¤~
Buti tapos na misa, grabe antok na antok ako, ang sakit sa ulo. Uminom kami ni Lawrence sa kusina, nagugutom kasi ako. Tamang-tama, may pakain pala ang mga Apostolada, sina Ate Beth at Onor tawag ng tawag samin ni Lawrence, si Ate Beth dalwang sandwich ang binigay sakin, naubos ko lahat. Kain kami ng kain lahat, bago lumakad ang prusisyon. Hanggang St. Joseph lang ang prusisyon sa Purok Uno at hanggang Algon naman ang sa Purok Dos, pagtapat samin nagpalit ako ng damit, hinubad ko na ang uniform ko at ipinalit ko ang LCM Shirt, nagtsinelas na lang din ako. Pagdating sa simbahan si Brother Joseph ang nagbasbas, si Bro pala ay seminarista na pinalabas muna ng Obispo para makapagsanay sa mga parokya. At sa parokya muna namin siya ng mga ilang buwan. Nagpa-Mabuhay na kaming apat nina Lawrence, ako, Kuya Alson at Ronald, tutubusin na namin ang uniform namin. Pagdating sa tahian, napasakamay ko na din ang uniform ko, ayos na pare-pareho na kami. Ready na ako para sa Renewal sa Linggo! Pag-uwi namin dumaan kami kina Kuya Joel, ibinayad na naman ako ni Kuya Alson sa trike. Pagkakain ko ng hapunan, grabe nakakapagod, ang sakit ng katawan ko buong araw, pagkagaling sa School, nag-practice sa simbahan ng 1 PM, nagserve nung misa ng 5:30, sumama sa prusisyon at tumubos ng uniform sa Mabuhay. Grabe andami kong ginawa buong araw, pero eto ako ngayon nakina Fey, hehe. Nagawa ko pang magpunta kina Fey? Talagang wala akong kapapaguran. Dun kasi ako sa kanila nanood ng katapusan ng One Liter of Tears, haay, tapos na, kakaiyak eh. Mami-Miss ko din ang mga cast nun. Antok na'ko, napapapikit na nga ako sa upuan habang nanood ng TV sa tindahan nina Fey, partida nagbebenta pa'ko nun. Biglang nagtext si Ate Beth, magserve daw ako bukas sa kasal, edi Ok, reply ko. Kelangan ko na pa lang umuwi, para makapagpahinga na. Magse-serve ba ako bukas para sa kasal? Aba, nakasagot na'ko ng Oo eh. Pero try ko, kasi parang di ko kayang gumising ng maaga bukas eh. Inisip ko nalang na baka may plano ang Diyos kaya niya ako pinagse-serve bukas. Malay ko ba kung mag-serve din siya?Edi magkikita at magkakasama ulit kami.

COLOR OF THE DAY: GREEN!

Saktong sakto lang ang gising ko ah, hipon ang inalmusal ko kaya medyo nangati ako. Asar, di ko alam kung maganda ba ang suot ko, napag-usapan kasi ng tropa na ung EkstraShirt ang isusuot, kaya kahit medyo kupas at malabo na yung tatak na "ekstra" sa damit ko, sige suot pa din ako. Tignan mo nga naman, kakulay pa ng notebook ko ang damit ko, buti na lang wala akong panyo na ganun din ang kulay. Mukhang ang aliwalas ng mukha ko pagtingin ko sa salamin ng tricycle ah, ayos lang ang pagkaputi ko. Nakasakay ko pa nga si Kim eh, yung sakristan. Nakita ko din yung Nanay ni Ate Chelle na member ng MBG, tapos pagtapat ko pa ng simbahan may nakita din akong isang sakristan na nakasakay sa tricycle, nag-ngitian nga kami eh. Puro mga taong-simbahan ang nakita ko kaninang umaga ah. Pagdating sa may kanto, interview-hin ba naman ako nung driver, basta! Pagsakay ko ng jeep, ewan ko ba kung anong pumasok sa isip ko at sa unahan ako ng jeep sumakay, may tumabi nga sakin eh, medyo minalas pa, yun lang ang masasabi ko dun sa lalaking tumabi sakin. Pagdating malapit sa terminal, gusto ko nang bumaba, grabe nahihilo ako parang sumakit ang ulo ko at gusto kong mapasuka! Di kasi ako nahahanginan sa unahan eh, kung deretso hanggang Sto. Tomas pala yung jeep, di ko kakayanin! As usual, ako na naman ang nauna saming apat, at si Kristel sa grupo nina Gretchen. Pagdating ni Sahara, tatawa-tawa at hindi niya kasi suot ang EkstraShirt niya, andaya! Si Gladz din, nauna na kaming lahat di na namin hinintay si Meann, antagal kasi. As usual, agawan na naman sa jeep, ang sikip nga ng pwesto ko eh gawa kasi ni Sheryl.
~¤~
Pagdating ng PUP, medyo nag-nining-ning daw ang damit ko at nakakasilaw ang kulay. Ganun? Samantalang napapangitan pa nga ako sa suot ko. Pagdating sa taas, wow! puro mga naka-EkstraShirt kami! Pero ako lang ang naiiba, syempre! Yellow ang damit nila, ako naman Green! Nung umagang yun, tatlo ang nagpaload sakin, kahit wala akong karga, dali dali akong nanakbo pababa at papunta sa tindahan, para i-load sila. Nagsimula na ang klase, natapos. Kakain na kami kina Mang Johnny, pagbaba namin ang sarap ng feeling na pinagtitinginan kami ng mga tao dahil sa mga suot namin, lalo na ako, ang sarap kayang maging kakaiba! Hehe. Kain, kain. Pagbalik namin ng school, nakita ko yung IE na pinahihigantihan ko, basta humanda siya. Buti pa yung EE di ko nakita, asan kaya yun? Pag-akyat namin, nadaanan ko si Owwa, yung kakilala kong born-again na taga Gulod, first year siya ngayon sa PUP, may kasama siyang taga Liceo naman at narinig kong ako ang pinaguusapan, ang sabi eh baka daw hindi ko na siya kilala, hay ewan. Pero di sila mawala sa isip ko. Hehe. Before mag-Humanities, nagplano kami ni Monica para sa Orientation ng mga First Year next week, ako na nag-ayos. Tarayan ba naman ako ni Ilonah? Ok fine! Whatever!
~¤~
Si Othan! Sigaw agad ni Ilonah nung pipili na samin ng magiging Leader sa groupings namin sa Humanities. Tignan mo nga naman at nagka-group pa kami. Pagkatapos ng klase, kay Sir Cueto ulit, nu ba yan, lagi na lang ako tinatawag ni Sir! Nae-expose na mga english ko! Hehe. Eto yung sagot ko "That's abnormal Sir, because it's against the Law of God" (with second the motion of Joven pa!) Basta, hulaan niyo nalan kung anong intriguing question ang tinanong sakin ni Sir para yun ang isagot ko. Kaantok, katamad, gumawa nalang ako ng mapa, mga Brgy. Hall, Mutya, basta. Ansaya nung natapos na ang klase, uwian na. Sabay sabay na ulit kami, except Gladz, si Meann magpapa-Cabuyao at sasahod daw sa Munisipyo, sosyal! Kaya nagpalibre kami ni Sahara sa 7 eleven ng Slurpee. Nagkita pa nga kami ni KB eh. At talagang color of the day ko ang Green! Pati baso ng Slurpee, green din. Yung kahon nung sabon na binili ko sa Mercury kulay green din. Hehe, hulaan niyo nalang kung ano gamit naming sabon ni Jerick. May nakasakay pa kaming Mama/Tatay este! dating kaklase pala ni Meann.
~¤~
Pagkakain namin ni Mama, nanood ako ng Ngayon at Kailanman, tapos pahapyaw lang ng Dapat ka bang mahalin kasi habang gumagawa ako ng assignment inantok ako, kaya nakatulog ako. Ang haba nga ng tulog ko eh. Habang nagsusulat ako, yehey! Andyan na yung bag ko, sabi na nga ba at malaki! Pagkakain ng dinner, tinulungan si Nene na mag-ayos ng Nokbuk, naglaro kasama si Eros, nag-ayos ng gamit para sa isang subject lang bukas at naglinis ng katawan! Ang sarap ng feeling, ang ginhawang matulog ngayon. Pagkatapos kong manood ng nakakaiyak na One Litre of Tears (grabe talaga, isang litro nadin ang nailuluha ko. malapit na matapos. huhu) nahiga na ako, at nag-uzzap saglit, la kwenta!
~¤~
Teka, akala niyo porket di ko siya binabanggit dito di ko siya naaalala? Hindi noh! Diyos ko po, alam niya yun pati ng mga kaibigan ko, almost all of the time naiisip ko siya. Talagang mahal na kita, kahit anong mangyari. Napanaginipan pa kita kahapon! Siguro kasi di tayo nagkita nung isang Linggo kaya nagpakita ka sa panaginip ko. Grabe, miss na miss ko na siya. Sana naman sa darating na Linggo nandun ka ha? Espesyal na araw sakin yun kasi renewal ko as LCM member, mas magiging espesyal yun pag nandun ka, promise! Excited na tuloy ako eh... Sana Linggo na bukas.. Hehe

"PROMISE ME, YOU'LL WAIT FOR ME.." Oo, Hihintayin kita.. Promise

"JOSEPH, PAGLAKI MO BOYFRIEND KITA HA?"

"Looks like we made it, look how far we've come my Baby. We mightta took a wrong way.." ang ganda nang alarm tone ng cellphone ko noh? Hehe, hala in-Off ko na, makatulog ulit, hintayin ko nang si Mama ang gumising sakin. After 1 hour, hala! 5 AM na? Yun pala na-late si Mama ng gising kaya late niya din ako ginising, nu ba yan, dapat pala bumangon na ako kaninang 4 AM, pero 5 AM na, supposed to be kelangan naliligo na ako pero ngayon pa lang ako kakain. Hala! Instead na 6 ako umalis ng bahay 6:45 na bago ako nakaalis, late na ako, super! Gosh, si Ma'am Sanchez pamandin ang first class namin, unang araw pamandin male-late ako kaagad. Lakad-takbo na ko sa kanto, naalala ko tuloy nung maghihintayan kami ni Jelly. Nagtext si Sahara, asan na daw ako? Hala, wala akong load, sayang sasabihin ko sana na papunta na ko para mahintay niya na ko at sabay na kami. 7 na? Nu ba yan, super late na talaga ko, pagdating ko ng terminal kaaalis lang daw nung tatlo, di pa ko nakasabay sa kanila eh! Tsk.
~¤~
Patakbo ako habang pumapasok ng PUP, partida nagpopolbo pa ko nun. Pagsilip ko sa 4th floor nakita ko si Bernadette kararating lang din, sinenyasan ko na sabay na kami pagpasok ng room. Nahihiya kasi ako, pag-akyat ko aba! May mga tao pa pala sa labas? Wala pa pala si Ma'am! Hay salamat, laking tuwa ko at pinag-adya pa rin talaga ako ni Lord. Bumaba kami at sa 302 daw, syempre silip ulit sa mga 1st year, hehe, pampam. Ayun, as usual, ganun pa din ang klase kay Ma'am Sanchez, basta kagaya ng dati. May groupings daw, 7 groups 9 members each. Wow! Sakto sa ekstra ah, kaso puro kami ubas. Hehe! Nagpalabas si Ma'am ng mga pwedeng Leader, aba at unang-una pa akong napili. Pagsilip ko sa kabilang room, nag-e-election ang mga first year, at nasa escort na sila, tamang-tama ah. Infairview, cute ang naging escort nila! Hehe. Kumpleto na kami, ako, si Joven, Grace, Ilonah, Monica, Jennilyn at Ate Leonilyn. Kelangan nang pumili ng mga members, yung mga taga Laguna lahat ng pinili ko, at least magkakalapit lang kami, sina Meann, Sahara, Gladz, Gretchen, Kristel, Sheryl at Steph. Hay salamat time na! Nag-iwan lang si Ma'am ng assignment. Next, Chemistry na! Habang wala pa si Ma'am Villanueva, nag-election muna kami sa pangunguna ni Monica, incumbent president namin at ako, secretary kunwari. Si Zandra na ang President*New namin, aba si Carlene ang pumalit sa pagsusulat ko, siya na ang bagong secretary. Pagkatapos, ang sabi wala daw si Ma'am, yun pala nandyan, nagpabago lang siya ng schedule through our new president. Hindi muna siya nagklase, sayang naman, kaya uwian na! Ay, manlilibre nga pala si Anna Mae, at 150 daw ang budget. Napagkasunduang sa McDo Tanauan kakain, edi okay! Hala una-unahan kami pagpasok ng McDo, para kaming mga bata. Ang hirap um-order parang ang gulo ng mga pagpipiliang pagkain sa McDo. Pero andami kong nakain ha! 150 kasi ang budget eh. Uuwi ko na lang ung burger. At ang cute pa ng Crew of the Month nila ha, di ko na mention yung name niya. Ewan ko ba kung bakit pumasok sa usapan yung story about dun sa Gay with his boyfriend, basta ang ganda ng story niya, Bf Bf yung title, matatagpuan sa aklat na pinamimigay ng mga taga School paper sa school namin. Ako pa nga nagkwento eh, lalo na dun sa part na "Joseph, paglaki mo boyfriend kita ha?" wala lang, nakakatuwa kasi yung story eh, mejo naka-relate ako. Waha. Ang aga naming nakauwi ah, 12 pa lang nung nasa jeep kami, mag-1:30 na nung nakarating ako ng house, naalala ko tuloy bigla yung burger ko na nasa bag ni Meann! Di ko nakuha kanina, sayang din yun.
~¤~
Nakapanood pa ako ng Eat Bulaga! Ansaya, pati Dapat ka bang Mahalin? Pagkatapos ko manuod grabe inantok ako, natulog muna ako. Ang haba ng naitulog ko, narinig ko na lang na nag-uusap si Mama at si Lola Neneth. Kumain na kami, super sarap nung niluto ni Mama na ulam, Ginisang Mais! Sarap. Pagkakain, tutal wala naman pasok bukas, nagpunta ako kina Fey, kaso dami tao sa tindahan nila kaya kina Ate Ellen ako dumeretso. Nagkwentuhan kami, andun pala si Ate Cristy. Dun na'ko nakapanood ng Adik Sa'yo at One Litre of Tears, grabe nakakaiyak yung palabas na yun. Pagkatapos ko manood, nagpunta na ako ng tindahan, nagkwentuhan kami ni Fey, konting benta, nagsara na siya, umuwi na'ko. Ka-excite tomorrow, wala kasi pasok. Late na din ako nakatulog..

MALAY KO BANG IKAW ANG MAKIKITA KO SA TAPAT NG PINTO? (Tuloy ang Paghihiganti)

Nagmulat na ang aking mga mata, 4:00 AM na pala, parang kahihiga-higa ko lang kanina ah? Haist, 4 hours lang ata naging tulog ko ang sakit sa ulo, nakakaantok pa! 15 minutes pa, tutulog ulit ako. 4:15 AM, hala makabangon na, hotdog at sunny-side-up egg ang first breakfast ko this school year, sarap naman. Paikot-ikot ako, di ko alam kung maliligo na ba ako, medyo maaga pa naman, maya-maya ng konti. Kailangan kasi bago mag-6 AM makaalis na'ko samin para naman maaga ako ngayong unang araw ng klase. 5:50 AM, buti naman nakaayos na ang lahat sakin, may baon na din ako, nakamenos pa ng pamasahe pa-kanto! Kay Papa kasi ako sumakay palabas, kasabay ko pa si Tita Ellen, naki-spray na din ako ng pabango. Pagdating sa terminal, nu ba yan, ako pa lang andun? Todo text na nga ako sa mga kasabay ko, si Sahara hindi nagrereply, buti pa si Meann ang sabi papunta na daw siya. After 15 minutes, dumating si Kristel, sunod si Gretchen, buti pa sila isa na lang ang hihintayin, samantalang ako ni isa wala pang makakasabay. Buti dumating ang di ko inaasahan! si Gladz. Hala, dumating na si Sheryl, nauna na tuloy sila. 7:00 na ata dumating sina Meann at Sahara, may 30 minutes pa kami para bumiyahe. Ang hirap ng bagong sistema sa terminal, una-unahan na ngayon, wala ng pila? Nu ba yan. Haist, nakasakay din kami.
~¤~
Yepee, malapit na mag-PUP, retouch muna. Haaay, pagbaba, it's good to be back to school. Lalo ako naexcite, aha, kita kitz na ulit kami. Habang tinatahak ko ang daan patungong New Building, "Tuloy ang paghihiganti" sabi ng isipan ko, ok, tingin sa paligid, hanap ang dalwang paghihigantihan. Pagdating ng 3rd Floor, syempre sumilip ako sa room ng mga first year, hmmm.. madami dami din naman sila, teka, parang iba ang hinahanap ko ah. Hehe. Haay, kapagod pag-akyat, 4th floor nga pala kami lagi. Nakita ko na ulit ang buong klase, mmmm, mukhang wala namang pinagbago, ganun pa rin ang lahat. Punas si armchair, distribute ang mga self-deviced tests ang una kong ginawa, maya-maya nagpasukan na ang lahat, andyan na pala si Sir Cueto, our professor for our first class, Sir Salazar our professor in Humanities, bagong mukha na naman, bagong pakikitunguhan. Isa lang ang vacant namin, 9:00-10:30, naginternet muna ang iba tapos kaming apat nina Jenny, Monica at Anna Mae ay kumain muna. Habang naglalakad, Aha! Nakita muli kita. Muli na naman tayong pinagtagpo, saluhin mo nalang ang mga pang-iirap at pagkukunwari ko sa'yo. Akala mo di ako makakaganti sa'yo, humanda ka sa'kin! Ewan ko ba kung bakit ako naghihiganti sa kanya? Nakatext ko lang naman siya, basta! Kailangan ako maghiganti sa kanya, actually madami sila! Lahat sila na mga nakachat at nakatext ko nitong nagdaang bakasyon, lahat sila inaway nila ako, kaya kelangan makaganti ako! Dalawang second year sa EE at IE, fifth year na ECE at kabatch ko na EM. Eh papano ako makakaganti dun sa huling dalawa eh di ko pa nga sila nakikita? Edi ipagtatanong ko, alam ko naman mga pangalan nila. Humanda sila!
~¤~
Ayan na ulit si Sir Cueto, dalawang subject namin sa kanya sa isang araw, dalawang araw sa isang linggo, nu ba yun! At iba daw ang sistema ng klase niya ngayon, more on recitation, tayna. What is an Organization? Gosh, nagtatawag si Sir, baka tawagin ako. Organization? Group of People/Community, inihanda kong sagot pag tinawag ako. Ang galing ng sagot ni Wendell ah, hala, nasabi na yung isasagot ko, hayae na nga hindi naman siguro ako matatawag ni Sir. Another answer coming from.. sabi ni Sir, tumungo ako. Jonathan! Hala, pagtayo ko, bunot ng malalim na hininga "An Organization, for me, is a community of professional individuals abide each other for a specific purpose.." Anu daw? Anung klaseng sagot yan, hala, nilakasan ko na lang para kahit papano ayos ang pagsagot ko. Every class kelangan ba ganon? Naku, kelangan namin mag-enhance ng aming english. Antagal naman matapos ng klase ni Sir, excited na kaming mag-Chowking! Inaantok na ko, kalahating oras pa ang hihintayin namin, nakatungo na ko, pikit na mga mata ko, nasa unahan ko pamandin si Sir, nakakahiya tuloy. Ayan na! Tapos na ang klase, konting polbo at brush, bababa na kami at deretso Chowking na. Habang pababa kami, hinanda ko na ang sarili ko, at alam kong makikita ko siya. Pagtapat ng first floor, biglang bumukas ang pinto ng isang room, at bumulaga sakin ang isang taong nakaupo at nagkatinginan kami. Hmf! Malay ko bang ikaw ang taong makikita ko sa tapat ng pinto? Talagang sinadya yun ng tadhana, sabi ng isipan ko. Tuloy ang paghihiganti. Haha
~¤~
First time kong papasukin ang Chowking-Sto.Tomas ah, buti pa ang mga kasama ko patatlo na daw nila. Nag-CR muna ako, kanina pa ako ihing-ihi, ang sikip naman ng CR. Ang ganda ng pwesto namin ah, tamang-tama samin. Order-an na! Basta gusto ko may Halo-Halo. Hindi Lauriat ang in-order ko, nakakain na kasi ako nun eh, Noodle soup ang in-order ko syempre humingi kami ng Chopsticks para masarap ang kain. Si Meann ang sagot, birthday niya kasi ngayon eh. Grabe antagal ng serbisyo ng pagkain, bago kami nakakain inabot ata ng kalahating oras bago makumpleto ang mga order namin, nabawasan ko na Halo-Halo ko, at si Anna Mae ubos na ang coke! Ang saya namin, ansarap ng kain namin, kami nina Monica, Jenny, Carlene, Lourdes, Sahara, Gladz, Anna Mae at syempre ang birthday celebrant na muling bumalik ang pag-ibig. Hehe. Grabe nabusog kami, lalo na ako, andami kong nakaing Halo-Halo. Nagpicturan din kami, yung waiter ang photographer. At sa wakas, nilisan na namin ang Chowking, sina Monica umuwi na.

BAKIT PARANG DI YATA MASARAP NGAYON?

Ang gaganda ng mga panaginip ko kaninang umaga eh, akalain mo, umaga na nananaginip pa ako! Kaso limot ko na lahat. Di ko nga napakinggan ang "Help me make it through the Night" eh, pero yung "Ikaw lang ang paglilingkuran" napakinggan ko, dun nga ako nagising eh, gigisingin na sana ako ni Mama pero naunahan ko siya, nagulat kasi ako sa kanya eh! Makabangon na nga, kakain na kasi, huling bangon ko na yun ng tanghali, bukas kasi pasukan na! Simula na naman ng paggising ng maaga. Ang dami ata naming ulam ah, at may pinya pa favorite ko pamandin yun, kaso medyo maasim.
~¤~
Di ko alam kung aattend ako ng last seminar ng mga bagong recruit sa LCM, 1:00 PM daw yun nagtext si Kuya Ronald. Naisip ko, makapagpahinga na lang muna, parang may laman pang alak ang tiyan ko medyo nahihilo pa nga ako eh. Soundtrip lang ng mga oldies habang nagpapractice ng babasahin ko mamayang 6 PM sa misa, medyo nahihirapan nga ako pagdating sa intonation ng pagbasang yun mula sa sulat sa mga Hebrews. Bahala na mamaya, babagalan ko na lang ang pagbabasa, hmmmm.. Nangangamoy pansit ah! Kasunod nga pala ng birthday ni Mama ang birthday ni Ate Flor, kahit nasa ibang bansa siya taon taon siyang pinaghahanda dito ng kanyang asawa. Pansit ang expertise na iluto ni Kuya Nick, tiyak makakatikhim na naman kami ng masarap na pansit! Magtu-two PM pa lang, nakakabagot wala akong maisip na gawin. Gusto ko sanang mag-ayos ng gamit para sa pasukan bukas kaso hanggang ngayon wala pa din yung order kong bag kay Lola Neneth. Hala, di na'ko magdadala ng gamit bukas! Si Nene ang kulit, sasama daw samin sa pagsisimba, ewan kung bakit nakaisip ulit magsimba ang batang ito. Si Papa may tawag sa kanyang sideline as private driver, yehey! May pambaon na ako bukas! Aba, malapit nang magthree PM, medyo busog pa ko sa kinain ko kaninang tanghali. Si Lola Osay tumawag sakin at nanghihingi ng Plato, tiyak ayan na ang Pansit!
~¤~
Parang di yata masarap ngayon ang luto ng Pansit? Parang nasobrahan sa sabaw, pero andaming rekado, fishball, gulay at manok. Konti lang nakain ko, si Mama ang nakaubos nagtira na lang para kay Papa. Biglang bumilis ang oras, 4:30 na pero parang ayaw ko pang maligo! Nakapagbihis na ang lahat, aalis na. Buti andyan na si Papa para ihatid kami sa simbahan, parang uulan pa ata.
~¤~
Kumpleto na pala sila, bakit lagi na lang ako ang nahuhuling dumating? Napractice ko na sa Lectionary ang babasahin ko at natandaan ko na ang page! Good luck na lang sakin mamaya. Hmmm.. Teka, bakit parang wala ang excitement sakin ngayong araw na ito? Di ba Linggo ngayon? Mmmm.. Andyan na si Father Christian! Pila na kami, bakit parang may kulang? Naisa-isa ko na lahat ng sakristan ah, bakit parang may kulang? Haiy.. Wala siya, bakit kaya? Busy? Baka nagserve na kanina? Ewan! Halos lahat ata ng sakristan nagserve ah, siya lang talaga ang wala. The word... of the Lord, haay salamat sa Diyos, akalain mo, nakaraos ako don. Bakit parang ang init init sa loob ng simbahan? Lahat kami naramdaman yun, wala ba talagang silbi yung electric fan sa taas na para samin? Hmmf. May prusisyon pala after ng mass, bakit di ko ata alam yun ah. Anyway, sasama na nga ako kahit may pasok na ako bukas. Ayan na Recession na! Deretso prusisyon na, hala susunod na lang ako sa mga sakristan, sumunod na ang taongbayan, si Lawrence kukuha ng payong, si Mama at si Lei na'san? si Ate Claire sasama ba? Si Ma'am Polly kaya?
~¤~
Ayos din ang prusisyon ah, parang karaniwang prusisyon din lang, si Lawrence din kasama ko, pati ang mga LCM magkakasama kami, sumunod pala sila lahat. Sa Mabuhay pala ang daan, buti nabigyan ako ni Mama ng pamasahe bago lumakad ang prusisyon kanina, uuwi na sila at wala pang ulam, ako na lang talaga ang sasama sa prusisyon. Malayo pa ang Phase 1, ang last destination, palinga linga ako sa mga bahay baka sakaling nandon siya, syempre alam naman din siguro non ang tungkol sa prusisyon noh? Sakristan siya, dapat nga kasama siya ngayon eh. Tanaw ko na ang Club House, wala na talaga, di ko man lang siya nakita, buti pa si Jomar nakita ko, sakristan pa yun ng Palao ha. Haay, natapos na, uwian nadin, sabay sabay na kaming lahat. Pa-Baclaran na kami, bahala na ang iba kung papano sila uuwi, ang iniintindi ni Lawrence eh kung sasabay ba siya sa mga sakristan pabalik ng Simbahan. Lakad kami hanggang kina Ate Tes, nauna na sina Kuya Joel, Ate Telay at Ma'am Flor. Sa loob kami ng tricycle nina Kuya Alson at Ate Onor, sa labas sina Lawrence at Ate Marie na nanghihinayang sa pagsasakay dahil malapit na naman ang bahay niya. Mag-aabot pa ako ng pamasahe sa driver, bayad na pala ako. Sige, salamat po. Sa Miyerkules ulit kami magkikita ni Lawrence.
~¤~
Kaya pala 42 kami lahat, tig 8.50 ang isa, pagkukwento ko kay Mama tungkol sa pagbalik ko sakanya ng 20 pesos na binigay niya sa'kin kanina. Kumain na ako, sarap naman ng tinira nilang ulam sakin, Cornedbeef! Dami ko nakain, pero may natira pang kanin. Kasalo ko sa pagkain ang panonood ng K! Ang galing nga eh. Dami ko ata nakain, parang gusto ko sana mag-internet pa kaso gabi na masyado at may pasok na pati bukas, saka na nga lang. Nanood na lang ako ng Rewind Special ng Adik Sa'Yo! Natatawa ako eh, gawa kasi ng Batangueno dialect! Hmm.. Whoa! 12:30 na natapos! Ilang oras na lang ang itutulog ko? 4 AM pa ako gigising bukas.. Pasukan na! Naeexcite ba ako? Hmmm..
~¤~
Ayan, Monday, June 15, 2009 na tuloy ang nagregister dito na date! Eh June 14 pa 'to eh..

ANG MANTSA NG CAKE SA PANTALON

As usual, katanghaliang tapat na naman ako nagising, naisip ko tuloy na huling mga araw ko na nang paggising ng tanghali kasi magpapasukan na naman, puro pang-umaga schedule ko sa school. Anyway, si Mama kaagad ang hinanap ko, birthday niya kasi ngayon! Kaso nasa Gulod nga pala siya tuwing Sabado. Naupo na lang muna ako sa sofa, sa tabi ng kapatid kong natutulog pa, habang tinitignan ang kaldero ng sinaing na hanggang ngayon ay nagtututong pa at hindi pa pala nakakasaing! Nu ba 'yun, tanghali na wala pang sinaing, tapos wala pa ding ulam, wala pa kasi si Papa at nasa shop pa. Buti na lang at naandyan ang Eat Bulaga! Nanood muna ako ng T.V..
~¤~
Dighay.. Ewan ko ba kung bakit ako nabusog. Katatapos ko lang pala kumain. Bigla na lang nabuo ang pamilya, dumating na kasi si Mama galing Gulod at si Papa galing sa shop sa Mabuhay. Nakita ko na lang ang sarili ko na sinesermunan ni Mama- kesyo tanghali na daw ako nagising, di ako nakapagsaing at di nakabili ng ulam! Nu ba yun? Birthday na birthday ni Mama nanenermon! Inisip ko na lang ang mga bagay na kailangan ko palang gawin buong araw. Nga pala! Fiesta ngayon ng Niugan at San Antonio! Hmm.. Di ko naman alam kung matutuloy ang pamimiesta wala kasing nagtetxt sakin tungkol dun. May serve nga pala ako mamaya sa Baclaran! Kaso di ko alam kung makakapagserve ako, may kailangan kasi akong puntahan! Mmmm.. Birthday din kasi ng kasi ng kaibigan ko, debut yon! Syempre may handaan at imbitado ako. Andami ko namang dapat gawin at dapat puntahan, di ko alam kung ano ang uunahin ko.
~¤~
Log-in sa Friendster, update si Multiply, visit my blogspot, alaga ang mga isda, text si Lawrence na hindi ako makakaattend mamaya sa baclaran at nood ng Eat Bulaga ang mga ginawa ko habang naghihintay ng oras. My decision is final! Aattend na lang ako ng debut ng friend ko. 5:00 PM na pala, it's time to take a bath! Di na ako kumain sa bahay, ang sarap pamandin ng niluto ni Mama ngayong birthday niya, Pritong Manok! Kainan din naman yung pupuntahan ko. Happy Birthday Mama! Pamamaalam ko. Bad trip, wala pang masakyan baka iwan na ako ni Jelly na naghihintay sa kanto, ang hirap ng walang kasabay. Takbo, lakad, takbo, lakad.. Andami nang text ni Jelly, heto na'ko! Pagdating ko naman sa tapat ng Jollibee wala naman ang bruha. Kalahating oras ako naghintay sa kanya, hala! Umalis na ako at sumakay ng tricycle mag-isa. Sa tricycle ko na nabasa ang text niya, nauna na pala siya! Mmmm.. Ang bango naman nung nakatabi ko sa labas ng tricycle, teka! anu nga palang block ng bahay nang pupuntahan ko? Patay! Hindi ko alam, sinabi ko na lang sa manong na Block 54, kaso di ako sure. Pagdating ng block 54 hindi pala doon! Ay siya! Sa may simbahan na nga lang. Pagbaba ko nang simbahan naalala ko bigla ang daan patungo sa kanila.
~¤~
Happy Birthday Riza! Andami na pala nila, kararating ko lang, sila kanina pa. Sina KB, Lhen, Joan, Bestfriend Fey, Roselyn, Mhaine, Jeniffer, August, Wilza with her Boyfiend Carl and Anna with her boyfriend too. Andami na nila! Teka, si Jelly? Wala pa, hinahanap nila sakin. Baka nagpunta pa kina Insan, yun kasi ang plano dapat namin. Nagvideoke muna ang mga singers pati na songers ng tropa, nang biglang may bumaba sa tricycle, si Vhezz Sharvie! Wow, may gift pa siya para kay Riza. At siya lang pala ang hinintay, nag-Opening Prayer muna, pagkahaba-habang dasal. Nakapagpolbo na'ko di pa din pala tapos, panay na ang tawanan namin (habang nagdadasal yun ha, pero palihim na tawanan lang). Pagkatapos ng dasal, pumila na kami, sa wakas kainan na! Andaming handa! Di kasya sa pinggan kung kukunin mo lahat ng putahe. Pagkaupo ko sa tabi ni Vhezz, charaan! Ayan na ang dalawa, si Jelly at Insan Jacky. At nagsisihan pa kaming dalawa habang kumakain na. Andami naming nakain, nabusog kami lahat.
~¤~
Naglalakad kaming tatlo nina Jelly at Insan, naghahanap ng tindahan, wala naman kaming nakita. Pagbalik kina Riza, oh ano 'to? Matador? Pitsel ng Juice na wala pang yelo at pulutang inihaw na bangus. Mag-iinom pala kami. Bumilog na ang lahat, umuwi na pala ang iba, nabawasan na kami, buti yung mga nainom ang natira. Dumating na ang yelo, at ang boyfriend pa ni Riza ang katulong ko pagtimpla ng chaser, Riza oh, may boyfriend na pala! Sinimulan na ang tagay, napuno na ng pagkain ang lamesa, Spaghetti! ang sarap ng pulutan, may shanghai pa. Pati ang pusa nakikisalo sa inihaw na isda. Ako ang unang tumagay, sunod si Annang tanggera, ang syota ni Anna, si Jelly, pagdating kay Insan kailangan pang i-pause ang videoke upang makatagay (adik talaga sa videoke), si Joan, si KB ang daya! lumalampas lang sa kanya ang tagayan, si Lhen, si Vhezz pass! (di pede mag-inom yon, oy!), si Fey hanggang two rounds lang ata, si Wilza, sunod ang syota nya na kailangan ako pa talaga ang mag-aabot ng baso! (ano bang meron kay Carl? Hmmm), sunod ang birthday celebrant at last ang boyfriend niya. Simula na ulit sa'kin, si KB talaga oh! habang tumatagal pataas ng pataas ang pinapainom saking Matador. Ang saya ng lahat, inom dito, kanta siya doon, picture dito, kain doon, tawanan, garusan, picturan, asaran.. Haay, ngayon nalang ulit naging ganito kami kasaya!
~¤~
Pag dumating na ang driver naming si Manong, saka kami uuwi. Nyaa! Ayan na pala siya, at may kasama pa. Dalwang tricycle pala kaming sabay sabay uuwi. Parang ayaw pa naming umuwi, gusto ko pang magpakasaya! Hinatid na namin si Insan, pagbalik namin, aba! May pahabol pa pala! Ang cake ni Riza! Nagkanya-kanya kami ng kuha, yung iba di na nagplatito deretso kain na, agaw agawan pa!
~¤~
Ang sarap ng icing, nagpahiran pa sila, itong si Riza dumakot ng icing gamit ang kutsilyo at ayun! Nahulog at shoot na shoot sa pantalon ko! Nu ba yan, may give away pa, hala! Di ko na hinugasan pauwi na naman, pinunasan ko nalang. Nagka-mantsa tuloy ng cake ang pantalon ko, halatang galing sa birthday-an. Haay, napakasaya, nagpaalam na kaming lahat kay Riza at sa buong pamilya niya. Sa susunod ulit, next year!
~¤~
Nagmamadali ang lahat papuntang tricycle, at nag-agawan pa ng pwesto. Sobra kami sa isang tricycle kaya sina Wilza at Jelly ay nasa bubong, si Vhezz at KB sa labas, si Carl lang sa loob. Papano ako? Nu ba yun, nagplano plano pa ang mga 'to, pagtabihin ba kaming dalawa ni Carl sa loob? Eh ano pa bang magagawa ko? Edi sakay na! Go! Go! Go! Nauna na yung iba sa isang tricycle. Sa Mabuhay na dumaan para maihatid na si Vhezz sa kanila, sumakay na din sina Lhen at Joan. Kami lang dalawa ni Carl sa loob, pinaguusapan pa kami ng mga 'to pati si Manong! Eh ano bang meron saming dalwa? Hmmm.. Buti di ako nainip katabi siya, kinakausap ko naman siya eh. Hehe.. Pagbaba ni Vhezz, tatlo na kami nina Jelly sa loob, buti nalang talaga at napahiram ako ni Jelly! Ang bait talaga niya, kaibigan ka talaga! Pagbaba niya sa Villa Estela, kami na naman dalwa sa loob, si Wilza kasi eh! Ayaw samahan ang boyfriend niya. Hanggang sa pagbaba nila, ako na lang ang naiwan. Salamat Manong! Pagbaba ko sa'min, haay, kapagod! Pero ang saya saya, Super! Ang sarap talaga pag kasama ang mga barkada. Sa uulitin ulit! Kaso pasukan na...
~¤~
.,el0w guyz.. tnx p0h ng mdmi s mga ngpunta knina, cla mhaine, jhen, sharvie, r0selyn, august, ana, fey, j0an, len2, jelly, jack, othan, caybee, at wilza.. pti nga p0h pla s mga kb0yprenan nio..jeje, pti kla f0under, co f0under pti p0h c kuya jao..kht n l8 q n nmn clng nkta..churi p0h..ü tnx2 p0h jeje, ingat kau prti..sna e nbus0g nmn mga bulate ni0..hahai.. gudnyt..ü
-txt yan ni Riza, bago matulog..