Pinilit ko talagang gumising, maganda ang event s school ngayon. 9 AM dapat magkikita na kami ni Sahara sa terminal, kaso bumagal na naman ang kilos ko, ang hirap kasi pumili ng isusuot. Haist. 9:15 AM na ako nakaalis, pinauna ko na si Sajarz sa school. Pagdating sa kanto, natatakot ako, suot ko kasi ang shoes ni Jerick, magagalit sa'kin 'yun. Nyay. Ang tagal naman mag-'walk' sa traffic light, gusto ko na makatawid, nung nag-Go na for pedestrians, anak ng prutas! Naandar pa din ang mga truck, motor, 'di tuloy ako makatawid, asar na asar ako, mga motherfu-! Hindi marunong sumunod sa traffic light! Kung CTMO/LTMO ako paghuhuhulihin ko 'yung mga 'yun eh, kaya nga naglagay ng traffic lights! Agang-aga buwisit na buwisit ako. Haist. Pagdating ko sa terminal, buti nakita ko si Gretchen, at least may kasabay ako sa jeep. Nagkuwentuhan kami about sa OJT. Makakalimutan ko na naman magbayad! Naku. Pagdating sa school, aba, tignan mo nga naman, nag-o-opening prayer pa lang, saktong-sakto ang dating ko sa PUP. Kaso, napakadami nang tao sa Gym, super! Talagang blockbuster sa PUP kapag Cheerdance Competition. Dun kami pumuwesto sa may gilid. Nakita ako ni Meann, so tabi kami, kasama nya si JM. Kitang-kita naman namin, unang sumayaw ang BSHRM, sunod BBTE/BSED, parang Gymnastics lang. Tnt. Pang-huli pa ang sa course namin, nakakakaba, baka wala nang manuod. Tnt. Nakita ko na ang mga cheerdancers namin, and I wished them good luck. Kahit sa sarili ko eh, walang laban ang cheerdance namin, sa sayaw pa lang ng BSIE, mukhang sila na ang mananalo. Di ko tuloy maiwasang mag-isip na bakit kaya ang gagaling nila? Lagi na lang sila ang nananalo? Minsan nga naiinggit ako sa kanila kasi lagi silang Champion. Pero tanggap ko na. Tnt. Nagpaka-busy na lang ako, pumunta ako kay Ilona (Cheerdancer, Classmate, Psych Society President) sabi ko sakanya ako nalang ang maniningil ng mga bayad sa University Shirt, since ako naman ang Society Auditor. Hinanap ko ang mga kaklase ko, naningil ako, and at the same time, nanonood na din ng cheering. Actually, maganda ang cheerdance ng BSIE, kaso more on arte lang sila, I mean, puro acting, may halong theatrical ba? Tnt. Pero magaling talaga sila. Haha. Edi sila na. Tnt. Ang BSIT, puro animations, narrations kung anu-ano, parang sa BSA. Parang hindi nga cheerdane ang sa kanila eh. Anyway, gosh, malapit nang sumayaw ang BSIOP! Kinakabahan ako, bakit kaya? Siguro kasi sa magiging performance ng mga sasayaw representing my course. Nung nagsisimula na sila, entrance pa lang, parang wala lang. Pero habang tumatagal, aba, mukhang may laban kami ah. Dasal talaga ako ng dasal, na sana walang magkamali, cheer ako ng cheer sa sarili ko, go! go! IOP! Kaya nyo 'yan. Hindi pa namin nakikita ang costume nila, naka-wardrobe pa lang sila. Syempre surprise 'yun! Nagtago sila sa tela, nagtatanggal na sila ng wardrobe, aba, nag-chi-cheer sila habang naghuhubad sa loob ng tela. Pag-alis ng tela, bumulaga sa buong gym, sa buong PUP ang mga cheerdancers ng IOP, with their very bonggacious and fabulous costume! Grabe, nagulat ako, ang ganda pala ng costume nila, ang igsi talaga ng short, labas ang tyan, ang puputi nila. Lahat gandang-ganda sa mga IOP Girl-cheerdancers. May mga bulungan na 'Ang gaganda talaga ng mga IOP, sabi sa'yo mag-IOP na lang tayo e!', 'Wala talagang pangit sa IOP' at madami pang murmurs! Tnt. Sa umpisa, sigaw ng sigaw sila, nagye-yell ng 'Go Mighty IOP!' basta nagye-yell sila, medyo boring sa simula kasi mahina ang cheer nila o maingay lang talaga sa gym? Nung nagka-tugtog na. Grabe, bigay na bigay lahat sila, hataw na hataw, tuwang-tuwa ako, palakpak ako ng palakpak, napapasigaw ako, habang tumatagal, humahanga ako sa kanila, ang galing pala ng cheerdance na inihanda nila, nagulat ako. Lahat ng IOP nag-chi-cheer, sigaw ng sigaw. Nakakatuwa, alam ko may laban kami. After ng performance nila, pinuntahan ko sila sa backstage, sabi ko 'congrats, ang gagaling ah, go! IOP! may laban tayo!'. Pagpunta ko sa psychkubo, aba, at nakasalubong ko si Bhebhe, nakakahiya, kasama mga tropa nya, tinutukso ako. Hahaiy. Kinilig ako...
to be continued...
No comments:
Post a Comment